Σε μια παγκοσμιοποιημένη Οικονομία, σε ένα κόσμο στον οποίο ιδέες, κείμενα, εικόνες και χρήματα μεταφέρονται από την μια ήπειρο στη άλλη, με το πάτημα ενός κουμπιού, η Παιδεία δεν είναι δυνατόν να έχει στεγανά.
Το job pool του κάθε εκπαιδευόμενου είναι πλέον ολόκληρός ο πλανήτης και όχι “φτωχογειτονιές” της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης. Δεν χρειάζεται πια μετανάστευση από την στιγμή που το “remote working” έχει γίνει η νόρμα. Μπορείτε πλέον να διαμένετέ σε ένα υπόγειο της δυτικής Θεσσαλονίκης και να εργάζεστε για μία πολυεθνική με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Σε πολλά επαγγέλματα, ο ανταγωνιστής του σημερινού Έλληνα φοιτητή μπορεί να βρίσκεται στην Ινδία, τη Μαλαισία, τη Βραζιλία ή την Αυστραλία, και μάλιστα να εργάζεται από το σπίτι του. Είναι αδύνατον να τον αντιμετωπίσει ένας «παραδοσιακός» απόφοιτος, με μοναδικά εφόδια κάποιες γνώσεις που πήρε σε μια αποστειρωμένη αίθουσα διδασκαλίας, όπου η Εκπαίδευση εξαντλείται στο παραδοσιακό τρίγωνο: δάσκαλος – βιβλίο – μαθητής.
Μάλιστα, οι γνώσεις, το ιερό δισκοπότηρο της Εκπαίδευσης για αιώνες, έχουν σήμερα μικρή σημασία. Η πρόσβαση σ΄ αυτές είναι εξαιρετικά εύκολη. Η ουσία βρίσκεται αλλού: στα διανοητικά εργαλεία που έχει ο άνθρωπος του αιώνα μας για να επανεκπαιδεύεται κάθε μέρα και να αναβαθμίζει τις δεξιότητές του. Ο τερατώδης όγκος πληροφοριών, στον οποίον εκτίθεται καθημερινά, χρειάζεται φιλτράρισμα, αξιολόγηση και αξιοποίηση. Παλιά επαγγέλματα καταργούνται και νέα αναφύονται. Ο τρόπος και το πλαίσιο εργασίας αλλάζουν, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες, αλλά, συχνά και νέα προβλήματα. Ποιος θα φανταζόταν ότι μια από τις πλέον περιζήτητες ειδικότητες σήμερα είναι ο τεχνικός κυβερνοασφάλειας και μάλιστα με εξειδίκευση στη ναυτιλία; Αλλά και ποιος θα φανταζόταν πως η πειρατεία δεν θα κάνει ρεσάλτα με όπλα στο κατάστρωμα, αλλά θα επιτίθεται από το πληκτρολόγιο εξαπολύοντας ιούς, που μπορούν να ακινητοποιήσουν ένα πλοίο στη μέση του ωκεανού σε καταιγίδα, εκτός εάν καταβληθούν λύτρα σε κρυπτονόμισμα; Ποιος θα φανταζόταν πως ένας δεξιοτέχνης ξυλουργός που κατασκευάζει ένα παγκάκι κήπου, θα έβγαζε περισσότερα χρήματα από τις θεάσεις του βίντεο που καταγράφει τη διαδικασία και τις διαφημίσεις που αυτό φέρνει, παρά πουλώντας το ίδιο το παγκάκι;
Ο διεθνής χαρακτήρας της Παιδείας είναι εκ των ων ουκ άνευ στις επιχειρησιακές σπουδές. Δεν νοείται manager περιορισμένης εμβέλειας ή στέλεχος ναυτιλιακής εταιρείας τοπικού χαρακτήρα. Άρα, ολόκληρη η Παιδεία μας, ειδικά η τριτοβάθμια, οφείλει να αποκτήσει, εκτός από την εθνική, και διεθνή ταυτότητα, και μάλιστα με εντατικό ρυθμό για να ανταγωνιστεί κράτη που το κάνουν αυτό εδώ και δεκαετίες.
Παρέχει το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα αυτού του τύπου την Παιδεία; Επιπλέον, καθώς ο κόσμος του 21ου αιώνα βασίζεται στην τεχνολογία, άρα και η επαγγελματική επιτυχία των περισσότερων ανθρώπων εξαρτάται από αυτή, είναι η Ανώτατη Εκπαίδευση προσανατολισμένη στην καλλιέργειά της;
Your Turn!
Αν έχετε να προσθέσετε κάτι ακόμη ή απλά να μοιραστείτε τη δική σας εμπειρία, αφήστε το προσωπικό σας σχόλιο!