Η Θεωρία της Κατανάλωσης είναι μια οικονομική θεωρία που προτάθηκε από τον οικονομολόγο John Maynard Keynes κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Αποτελεί μια από τις κύριες θεωρίες της μακροοικονομικής ανάλυσης και επηρέασε σημαντικά την κυβερνητική πολιτική και τη διαμόρφωση οικονομικών πολιτικών πολλών χωρών.
Στην ουσία, η θεωρία της κατανάλωσης εξηγεί πώς οι καταναλωτές λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα δαπανήσουν το εισόδημά τους. Σύμφωνα με τη θεωρία, η κατανάλωση εξαρτάται από τον συνολικό διαθέσιμο εισοδηματικό όγκο και το ποσοστό του που καταναλώνεται.
Σύμφωνα με τον Keynes, όταν οι οικογενειακές δαπάνες αυξάνονται, η κατανάλωση δεν αυξάνεται σε τέτοιο βαθμό όσο αυξάνεται το εισόδημα. Αυτό οδηγεί σε μια πτωτική απόκλιση μεταξύ του εισοδήματος και των δαπανών, γνωστή ως “κλίμακα της κατανάλωσης” (marginal propensity to consume). Αυτό σημαίνει ότι κάθε επιπλέον μονάδα εισοδήματος δαπανάται με μικρότερο ποσοστό από την προηγούμενη μονάδα εισοδήματος.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη Θεωρία της Κατανάλωσης, η αύξηση της κυβερνητικής δαπάνης μπορεί να ενισχύσει την οικονομία σε περιόδους ύφεσης, καθώς οι περισσότερες κυβερνητικές δαπάνες οδηγούν σε αύξηση των εισοδημάτων των νοικοκυριών, οι οποίες στη συνέχεια θα δαπανήσουν μέρος αυτών των επιπλέον εσόδων.
Συνοψίζοντας, η Θεωρία της Κατανάλωσης περιγράφει τη συσχέτιση μεταξύ του εισοδήματος και της κατανάλωσης και πώς αλλαγές στα επίπεδα κατανάλωσης μπορούν να επηρεάσουν την οικονομία σε συνδυασμό με τις κυβερνητικές πολιτικές.
Your Turn!
Αν έχετε να προσθέσετε κάτι ακόμη ή απλά να μοιραστείτε τη δική σας εμπειρία, αφήστε το προσωπικό σας σχόλιο!