Ως τρόφιμο ορίζεται γενικά κάθε υλικό ή ουσία που άμεσα ή μετά από επεξεργασία χρησιμοποιείται για τη διατροφή του ανθρώπου. Στην τεχνική ορολογία συνήθως τα τρόφιμα διαχωρίζονται από τα ποτά (π.χ. “Κώδικας Τροφίμων και Ποτών”), αλλά συχνά χάριν συντομίας ως “τρόφιμα” νοούνται και τα ποτά.
Τροφές και τρόφιμα
Οι όροι «τροφές» και «τρόφιμα» χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα προκειμένου να δηλώσουν όλες εκείνες τις ουσίες που καταναλώνονται από τον άνθρωπο προκειμένου να του εξασφαλίσουν ενέργεια αλλά και δομικό υλικό, είτε για επιδιόρθωση βιολογικής φθοράς είτε ακόμη και για την ανάπτυξη απαραίτητων οργάνων.
Οι έννοιες «τροφή» και «τρόφιμο» δεν είναι απόλυτα ταυτόσημες. Σχεδόν το σύνολο της παραγωγής τροφής για τον άνθρωπο εδώ και πολλούς αιώνες εξασφαλίζεται από τεχνικές εκμετάλλευσης της γης και της κτηνοτροφίας. Συνεπώς τα τρόφιμα αποτελούν τα προϊόντα αυτών των τεχνικών της γεωργίας, κτηνοτροφίας, αλιείας, μελισσοκομίας κ.λπ. Τα προϊόντα αυτά συνηθέστερα υφίστανται διάφορες κατεργασίες (οικιακές, βιοτεχνικές ή βιομηχανικές μετατροπές) για διάφορους λόγους π.χ. συντήρησης, αποθήκευσης, μεταφοράς ή και διαχείρισης, πριν αυτά μετατραπούν σε τροφές άμεσης κατανάλωσης. Συνεπώς στην έννοια τρόφιμα μπορεί να υπεισέρχεται η έννοια της επεξεργασίας.
Διάκριση τροφίμων
Γενικά για τα χιλιάδες είδη τροφίμων που καταναλώνει σήμερα ο άνθρωπος έχουν προταθεί διάφορα συστήματα ταξινόμησης. Έτσι τα τρόφιμα διακρίνονται κυρίως σε δύο κύριες κατηγορίες: στα
“φυτικής προέλευσης”, που διακρίνονται επιμέρους ανάλογα του είδους τους ή της ανατομίας τους (καρποί, φύλλα, κόνδυλοι κ.λπ.) και
“ζωικής προέλευσης”, που διακρίνονται επιμέρους ανάλογα της ταξινόμησής τους (ψάρια, πουλερικά κ.λπ.), η με βάση τους εδώδιμους ιστούς και προϊόντα (συκώτι, μύες, αυγά, γάλα κ.λπ.).
Άλλη διαδεδομένη ταξινόμηση τροφίμων γίνεται ανάλογα με την επεξεργασία τους και τον χρόνο διάθεσής των, σε
“νωπά τρόφιμα”, που καταναλώνονται χωρίς προηγούμενη κατεργασία, εκτός της διαλογής, τυποποίησης και συσκευασίας,
μεταποιημένα τρόφιμα, αυτά που έχουν υποστεί κάποια σημαντική επεξεργασία όπως παστερίωση, συντήρηση, βρασμό, αποφλοίωση κλπ.
“συντηρημένα” τρόφιμα” που έχουν υποστεί κατεργασία προκειμένου να παραταθεί ο χρόνος διάθεσής των στο εμπόριο όπως π.χ. τα αποξηραμένα, τα καπνιστά, τα κατεψυγμένα, τα κονσερβοποιημένα, τα παστά, τα παστεριωμένα κ.λπ.
Μια άλλη ταξινόμηση τροφίμων γίνεται με βάση τη βασική τους σύσταση, δηλ. σε πρωτεϊνούχα, λιπαρά, υδατανδρανούχα (σακχαρούχα), ή ανάλογα της γαστρονομικής τους αξίας, ή ακόμα και σε συνδυασμό με τις θερμίδες εκάστου αυτών
O Ελληνικός Κώδικας Τροφίμων και Ποτών χωρίζει τα τρόφιμα στις εξής κατηγορίες:
- Αρτυματικές ύλες και αιθέρια έλαια
- Καφές, τσάι και προϊόντα τους
- Διατηρημένα τροφιμα
- Γλυκαντικές ύλες
- Λίπη και έλαια
- Γάλα, αυγά και προϊόντα τους
- Κρέας και προϊόντα του
- Ιχθυηρά και προϊόντα τους
- Δημητριακά και προΙόντα τους
- Διάφορα τρόφιμα φυτικής προέλευσης
- Προϊόντα με γλυκαντικές ύλες
- Ποτά διάφορα
Επίσης από τεχνική και οικονομική άποψη τα τρόφιμα διακρίνονται σε εννέα βασικές κατηγορίες:
- Σιτηρά και προϊόντα αυτών
- Αμυλούχες ρίζες
- Όσπρια
- Φρούτα και λαχανικά
- Κονσερβοποιημένα φρούτα, κομπόστες, μαρμελάδες, σάκχαρα και σιρόπια
- Κρέας, ψάρια και αυγά.
- Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
- Λίπη και έλαια, και
- Ποτά
Επεξεργασία τροφίμων
Γενικά ως επεξεργασία τροφίμων χαρακτηρίζεται το σύνολο των διαδικασιών εκείνων κατά τις οποίες ακατέργαστες τροφικές ουσίες, μετατρέπονται σε προϊόντα κατάλληλα για την κατανάλωσή τους, ή για μαγείρεμα, ή ακόμη και για την αποθήκευσή τους. Γενικά η επεξεργασία τροφίμων περιλαμβάνει τη βασική προετοιμασία των τροφίμων, την μετατροπή τους από τη μια μορφή σε άλλη (π.χ. κομπόστες και μαρμελάδες από φρούτα), καθώς και όλες τις τεχνικές συντήρησης, μεταφοράς και αποθήκευσης αυτών.
Πόσο ασφαλή είναι τα τρόφιμα που καταναλώνουμε; Τι να προσέχουν οι γονείς
Η κατανάλωση ασφαλών τροφίμων συνιστά ένα θεμελιώδες δικαίωμα για κάθε άνθρωπο, αλλά δυστυχώς, ακόμα και στις μέρες μας, η ασφάλεια των τροφίμων που προορίζονται για κατανάλωση δεν είναι πάντα δεδομένη. Το γεγονός αυτό έχει ως συνέπεια τα πολύ συχνά κρούσματα των ασθενειών που οφείλονται στην κατανάλωση επιμολυσμένων τροφίμων. Χαρακτηριστικά, η διάρροια, το πιο επικρατές σύμπτωμα τέτοιων κρουσμάτων, αναδεικνύεται ως βασική αιτία βρεφικής και παιδικής θνησιμότητας, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Γενικά, η κατανάλωση μη ασφαλών τροφίμων, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, συνδέεται με τον θάνατο 2 εκατομμυρίων ανθρώπων ετησίως, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών.
Οι τροφογενείς αυτές νόσοι, εκτός από σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού και ειδικότερα των ευαίσθητων ομάδων, όπως είναι τα παιδιά, επιφέρουν και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, τόσο σε ευρύτερο κοινωνικό όσο και σε κρατικό επίπεδο.
Τα τρόφιμα μπορούν να μολυνθούν κατά τη διάρκεια όλων των φάσεων από το «αγρόκτημα ως το πιάτο», δηλαδή από την παραγωγή τους ως το τραπέζι του καταναλωτή. Η κατανάλωση ασφαλών τροφίμων αποτελεί βασικό στόχο των πολιτικών διατροφής που εφαρμόζουν διεθνείς οργανισμοί και κρατικοί φορείς. Στο πλαίσιο αυτών έχουν προχωρήσει σε θέσπιση συγκεκριμένων κανόνων ασφαλείας που θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα σημεία της παραγωγής, της επεξεργασίας, της αποθήκευσης και της διάθεσης των τροφίμων στην αγορά, με σκοπό τη διασφάλιση της υγείας του καταναλωτή.
Πέρα από την εφαρμογή της νομοθεσίας, η οποία στοχεύει στην παροχή ασφαλών τροφίμων στο κοινό, δεδομένου ότι όπως προαναφέρθηκε τα παιδιά αποτελούν μια ευαίσθητη ομάδα, καίριας σημασίας είναι και η εκπαίδευση των γονέων-καταναλωτών σε θέματα ασφαλούς χειρισμού των τροφίμων. Ο γονέας από την πλευρά του θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός, τόσο κατά την αγορά τροφίμων όσο και κατά την παρασκευή γευμάτων στην κουζίνα του, προκειμένου να εκμηδενίσει τις πιθανότητες κατανάλωσης μολυσμένων τροφίμων από τα παιδιά του, αλλά και τον ίδιο.
Ειδικότερα, ο γονέας- καταναλωτής θα πρέπει να αποθηκεύει άμεσα τα ευαλλοίωτα τρόφιμα στο ψυγείο, στη συντήρηση ή στην κατάψυξη, όπως το ωμό κρέας, το κοτόπουλο, το ψάρι, το γάλα, κ.ά., χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους περιέκτες. Τα τρόφιμα θα πρέπει να ξεπαγώνονται στη συντήρηση του ψυγείου 1-2 ημέρες πριν από το μαγείρεμα και όχι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενώ τα τρόφιμα που ήταν ήδη στην κατάψυξη και αποψύχθηκαν να μην καταψύχονται ξανά.
Επίσης, οι γονείς θα πρέπει να ελέγχουν πάντα την ημερομηνία λήξης στα τρόφιμα, την κατάσταση της συσκευασίας και την εμφάνισή τους. Πριν ξεκινήσουν οποιαδήποτε προετοιμασία φαγητού, θα πρέπει να πλένουν τα χέρια τους σχολαστικά και επίσης να πλένουν καλά κάτω από τρεχούμενο νερό τα φρούτα και τα λαχανικά που θα χρησιμοποιήσουν, ακόμα κι αν έχουν σκοπό να αφαιρέσουν τη φλούδα τους. Πολύ σημαντικό είναι να χρησιμοποιούν διαφορετική επιφάνεια κοπής για το κρέας και τα πουλερικά από αυτήν που χρησιμοποιούν για τα λαχανικά, και μετά από κάθε χρήση να τις πλένουν πολύ καλά. Ομοίως, θα πρέπει να πλένουν πάντα τα χέρια τους αμέσως μετά την επαφή με ωμό κρέας ή πουλερικά, φροντίζοντας να μην ακουμπούν άλλες επιφάνειες ή τρόφιμα.
Το μαγείρεμα των τροφίμων θα πρέπει να είναι συνεχές και όχι σε στάδια. Μετά το μαγείρεμα, τα ψάρια θα πρέπει να είναι μαλακά, τα αβγά συμπαγή, το κρέας να έχει καστανό χρώμα στο εσωτερικό του και από το κοτόπουλο να εκρέουν άχρωμα υγρά και όχι ροζ χρώματος. Όσα τρόφιμα είναι ήδη μαγειρεμένα δεν θα πρέπει να αφήνονται εκτός ψυγείου για περισσότερο από 2 ώρες, ούτε να είναι εντελώς εκτεθειμένα, δηλαδή χωρίς καπάκι, αλουμινόχαρτο, κ.λπ. και παράλληλα, θα πρέπει να καταναλώνονται σε μικρό χρονικό διάστημα.
Στην περίπτωση που τα παιδιά είναι αρκετά μεγάλα και μπορούν να συμμετέχουν στην προετοιμασία του φαγητού, οι γονείς μπορούν να τους προτείνουν να συμβουλευτούν τις σύντομες οδηγίες που υπάρχουν σε διάφορες ιστοσελίδες.